صد آه...

صد آه که رفت و بی ثمر من را گذاشت

صد حیف که برگشت و نوایی سر نداد

صد آه که او عکس مرا قاب نکرد

صد حیف که شیون،داد و فریاد نکرد

صد آه من و تنهایی و غصه و غم

صد حیف به این داد که میزد همه دم

صد آه به این وقت که دادم بر باد

صد حیف که گاهی نشوم من آباد

صد آه که من گمشده ای را دارم

صد حیف ، به پیدا شدگان میمانم