لبخند معشوق

لبخند تو اجازه زندگی است...

لبخند معشوق

لبخند تو اجازه زندگی است...

شاعرک و نویسنده ای ١٦ ساله هستم
از دیار عشق ...
مطالب یا نوشته خودم است یا گزیده خودم با ذکر منبع

دنبال کنندگان ۲ نفر
این وبلاگ را دنبال کنید
طبقه بندی موضوعی
آخرین مطالب
پربیننده ترین مطالب

۱۰ مطلب در مرداد ۱۳۹۳ ثبت شده است

۲۴
مرداد

صد آه که رفت و بی ثمر من را گذاشت

صد حیف که برگشت و نوایی سر نداد


صد آه که او عکس مرا قاب نکرد

صد حیف که شیون،داد و فریاد نکرد


صد آه من و تنهایی و غصه و غم

صد حیف به این داد که میزد همه دم


صد آه به این وقت که دادم بر باد

صد حیف که گاهی نشوم من آباد


صد آه که من گمشده ای را دارم

صد حیف ، به پیدا شدگان میمانم


۱۵
مرداد


صدای گریه می آید...

صدای گریه ی کودکی در فراق مادر،

حیف...

که صدای موشک ها بلند تر از صدای گریه اوست

حیف چون نمی گذارد ، بعضی صدای گریه کودک را بشنوند

و حتی نمی گذارد صدای وجدانشان را بشنوند

حیف...؛

اما بد تر از این

آن وقتی است که مادری در فراق کودکش ناله زند

در فراق کودکی که حتی درکی از نبودن نداشته است

و اکنون نیست

صد حیف...


۱۱
مرداد

عشق،دریا،سبزه،گلشن،آسمان

من کجایم تو کجای این جهان


این همه درد نبودن از کجا نشأت گرفت

از نبودن یا حضوری فاقد عشق و زبان


نا کجا آباد با تو خود جهانی می شود

با تو حتی عشق هم از خویش میگیرد زمان


من حضورم را به انفاس خوشت مدیونم

من که جز این عاقبت با دوست بودم در بدان


کِیْ شود این عشق معنی گیرد و ماتم شود

کِیْ بگیرم من قرار در زمره این عاشقان


عشق تنها معنی عمق نگاه بوده و است

کِیْ دوباره عاشق دلخسته ای باشد جوان


۰۹
مرداد

نزد تو چیزی است...

که به تمام ارزش هایم ارزش می بخشد،

تو..،

ارزشمند ترین ذره وجودم را از من ربودی...

و من...

خواسته یا ناخواسته...

نمی توانم ارزشمند ترین ذره وجودم را رها کنم...

ارزش من قلب من،

و قلبم نزد توست...


۰۸
مرداد

من عقده ی بی کبر و غروری دارم

شود آیا تو بگویی:دوستت دارم؟


عاشقان درگه معشوق ندانند کجاست

من به آن درگه تو گوشه چشمی دارم


همه رفتند، من بی کس و تنها ماندم

من به رفتن ، من به تنهاییم عادت دارم


رنگ لبخند تو از جنس جهان من نیست

بیم ناراحتی و غصه و ماتم دارم


عارفی گفت پی زهد بگیر ای عاشق

من به عشق زاهد شهر خود ایمان دارم

۰۷
مرداد

"گر چه می گویند این دنیا به غیر از خواب نیست

ای اجل مهمان نوازی کن که دیگر تاب نیست"


آن که گفته درد دارم بد تر از عشق و وفا

وی نداند جای عاشق بهتر از مرداب نیست


من به آن مرده ی بی عشق و صفا می گویم

که بدون عشق دنیا بهتر از سرداب نیست


کس که دیده زلف تو ، افشان و مست و خواب شد

هیچ چیز جز خنده ات عشق مرا نصاب نیست

۰۶
مرداد

من عاشق اویم ، چه کسی می داند؟

که برای چه شده غیب خدا می داند

 

آن همه عشق چه شد ، کی بروی از یادم؟

رفته این عشق شاید ، چه کسی می داند؟

 

من مست به آن گرمی دستت بودم

همه دانند و چه زیبا و به جا میدانند

 

تو و آن رنگ رُخت رنگ به جانم نگذاشت

چه کسی عیب به روح و دل تو می داند؟

 

من سزاوار غم و حزن و نگاهت بودم

تو کِی آیی و چرا ، باز خدا می داند


۰۵
مرداد

خورشید با دیدن روی گل تو می تابد

چه گناهی کند آخر که به من می ماند

۰۵
مرداد

رنگ چشمان و ابروان سیاه

که شود موجب هر عذر و گناه

 

چه ستایش کنمت من آخر

که شود آخر هر عشق تباه

 

به کدامین گنهم ترک شدم

به بوسه ناداده یا جرم نگاه

 

من برفتم به درک، می دانی؟

من به آن علته زیباییه راه

 

من از این غم به کجا روی آرم

من از این غصه برفتم به  پناه

 

این تمام علته بود و نبود من بود

که شدم عاشق دل خسته تو گاه به گاه

 

من قسم می دهمت تا آخر

من به این  روز و شب و وقت صباح

 

 

۰۵
مرداد

من به آواز تو عادت دارم

من به آواز بد تنهایی

 

و چه بد این همه آوار بریخت

چون که شد حال و هوا بارانی

 

آسمان با من دیوانه نشد هم صحبت

بهر معشوق ببارید به این آسانی

 

من به این گرمی دستت نکنم هیچ هوسی

من که با یک هوسی میکنمت شیطانی

 

عاشقان امشب و امروز ندارند اینجا

که به این علت واهی نبود سامانی

 

خنده ات علت بیداریه افکارم بود

که به این عشق نبود هیچ کجا پایانی

 

عاشقی و غم غربت شده اند هم صحبت

عاشقی جز غم غربت که نداشت تاوانی

 

کس ندانست که دل کرده هوای چه کسی

و چه دردیست که معشوق نداند،آری